Oudste inwoner van De Bilt altijd positief

door Rob Klaassen

Vrijdag 15 december werd Rachel Polak 106 jaar. Mede omdat zij de oudste inwoner van de gemeente De Bilt is, kwam burgemeester Sjoerd Potters haar persoonlijk namens de gemeente gelukwensen met haar verjaardag.

Omringd door haar dochter, kleinkinderen en achterkleinkinderen en vele vrienden genoot Rachel volop van deze feestelijke dag. Iedereen was welkom in haar appartement in Dijckstate met uitzicht op de Maartenskerk. Op de uitnodiging was op nadrukkelijk verzoek van Rachel vermeld, dat iedereen van de pers op de namiddag van harte welkom was. Dat was niet tegen dovemans oren gezegd. Dagbladen, weekbladen, lokale televisie, iedereen was gekomen. Het was vrijdagmiddag niet voor te stellen, hoe druk het in het appartement was. Rachel genoot er zichtbaar van en ze was onvermoeibaar en in staat iedereen geduldig te woord te staan, ondanks het feit dat haar vaak hetzelfde werd gevraagd. Als je zo 106 kunt worden….

Zware tijden
Het leven heeft Rachel Polak niet bepaald toegelachen. De Tweede Wereldoorlog heeft haar leven voor altijd veranderd. Ze verloor haar hele familie. Man, ouders, zuster, ooms, tantes, neven, nichten. Pas toen ze 80 jaar was, voelde ze zich volwassen genoeg om eens precies na te gaan hoeveel familieleden ze door de oorlog had verloren. Voor die tijd had ze die vraag steeds verdrongen. Het bleken er 41 te zijn. Alleen zijzelf en haar dochter Manuela overleefden de oorlog. Manuela werd opgevangen in een pleeggezin in Nieuw Vennep. Rachel zelf werkte in de oorlog als assistent-huishoudster in een opvanghuis voor meisjes in Haarlem. Doordat zij ongevraagd over een door het verzet verstrekt persoonsbewijs beschikte, heeft zij deportatie naar Polen kunnen ontlopen. Haar man Jaap, die dat nog niet had gekregen, werd afgevoerd. Na de oorlog zijn moeder en dochter weer gelukkig herenigd en is Rachel als kleuterleidster aan het werk gegaan.

Altijd positief
Op de vraag wat nu haar meest kenmerkende eigenschap is, zegt haar kleinzoon Steije: 'Mijn grootmoeder is altijd positief en blij. Elke dag is voor haar weer een nieuwe blije dag. Echt ongelooflijk als je zo positief in het leven staat'. Haar dochter Manuela (78) vult aan: 'Mijn moeder heeft echt wel eens een wat mindere dag, maar die laat ze snel weer achter zich om weer positief vooruit te kijken. Ze heeft wel eens tegen mij gezegd, dat als ze zou gaan huilen ze nooit meer uitgehuild zou zijn. Ze staat het zichzelf niet toe om treurig te zijn. Dat wil ze niet en daarom gebeurt het ook niet. Ze kijkt altijd positief vooruit in het leven. Kennelijk is dat, naast een sterk lichaam, een effectief middel om op een goede manier voor zowel jezelf, als voor je omgeving, oud te kunnen worden' .

Ook de collega van kapper Hans Stevens – Betty - die Rachels haar verzorgt, zegt: 'Als ik wel eens wat minder goed in mijn vel zit en ik heb het haar van mevrouw Polak verzorgd, dan kom ik daar altijd weer vrolijk en vol energie vandaan. Echt een ongelooflijk iemand om mee om te gaan'.