Kunst uit eigen provincie

door Henk van de Bunt

De expositie 'Kunst uit Eigen provincie 2017-2018' bij WVT wordt dit jaar gehouden van woensdag 20 december tot en met donderdag 4 januari 2018. De opening vindt plaats op woensdag 20 december om 20.00 uur door wethouder Hans Mieras. Tijdens deze opening zorgt het WVT Huisorkest voor muzikale begeleiding.

Al meer dan 40 jaar stoppen de 'reguliere' WVT-activiteiten een paar weken om tijdens de feestdagen rond Kerst en de jaarwisseling ruimte te maken voor kunst. In 1973 werd voor het eerst de tentoonstelling Kunst Uit Eigen Woonplaats gehouden. Plaatselijke kunstenaars hadden bij het toenmalige bestuur van de vereniging aangeklopt om op een of andere manier meer aandacht voor hun activiteiten en werk te krijgen. In deze samenspraak is toen het idee ontstaan om rond de feestdagen een expositie te houden voor kunstenaars uit eigen woonplaats. Vanaf 1992 is deelname uit de hele provincie mogelijk en werd de naam van de tentoonstelling daaraan aangepast: Kunst Uit Eigen Provincie.

Uniek
Destijds, maar ook nu nog, is een dergelijke tentoonstelling een unieke activiteit voor een buurthuis. Maar aan de andere kant weer zo logisch; er komen wekelijks heel veel mensen in het gebouw, de drempel is laag en daardoor komen er ook altijd veel mensen naar de expositie kijken. Ieder jaar zijn daar mensen bij voor wie zo'n bezoek een eerste kennismaking met kunst betekent, maar ook bezoekers voor wie het bekijken van de tentoonstelling een vaste, prettige gewoonte is geworden. In 1989 werd de Kunst- en Cultuurprijs van de Gemeente De Bilt aan dit tentoonstellings-initiatief toegekend. De doelstelling van de vereniging m.b.t. de tentoonstelling is om drempelverlagend te werken voor zowel (beginnende) exposanten als bezoekers en mogelijkheden voor ontmoeting en uitwisseling van ervaringen bieden. Er wordt niet geballoteerd, indien er meer aspirant-expoanten zijn dan er, gezien de ruimte, geplaatst kunnen worden wordt door de vereniging de wijze van selectie bepaald. Van de deelnemers wordt verwacht dat zij naar vermogen aanwezig zijn gedurende de expositieperiode.

Krippen
Hans Snabel, die altijd al creatief bezig was, is zich na zijn pensionering voornamelijk gaan bezighouden met het maken van fotofilms, videofilms, schilderijen en houtbewerking op kleine schaal. Met een huis in Oostenrijk kwam hij in aanraking met het fenomeen 'krippen bauen' (Tiroler kerststallen maken) en ontwikkelde hij zich tot 'Krippenmeister'. Aangestoken door zijn enthousiasme (en de gewoonte alles samen te doen) bekwaamde zijn vrouw Andrea zich in het maken van bijpassende figuren en het aankleden van de objecten met verf en diverse in de natuur gevonden zaken. In eerste instantie werden de Krippen in de kersttijd geëxposeerd in winkelcentra, restaurants, bejaardentehuizen en andere openbare gebouwen, maar na de verkoop van het Oostenrijkse huis, waardoor er ruimtegebrek ontstond, toonde een aantal musea belangstelling voor de 15 kerststallen die inmiddels waren gemaakt. Uiteindelijk is de verzameling geschonken aan het Tiroler Krippenmuseum in het Zuid-Tiroolse Luttach, dat met een bezoekersaantal van 35.000 per jaar een van de bekendste musea in zijn soort is.

Uiteraard kon Hans het niet laten om door te gaan met het maken ervan en zijn er alweer een aantal Krippen in diverse stadia - ook op de expositie - te bewonderen.

Gesegmenteerd werk
Houtdraaiers De Lekstroom is een afdeling van Radius, de landelijke vereniging van houtdraaiers. Lid Thijs Pons licht toe: 'Op bijeenkomsten bespreken wij onze werkstukken en demonstreren technieken en werkwijzen. Daarnaast manifesteren we ons op markten en exposities. Houtdraaien is een oud ambacht dat veel toegepast werd voor het vervaardigen van gebruiksvoorwerpen en onderdelen van meubels e.d. Sinds andere materialen hout hebben vervangen en het draaien van gebruiksvoorwerpen is geautomatiseerd heeft het ambachtelijk houtdraaien zich naast het traditionele ook op de artistieke vormgeving gericht. Er staat ons daarvoor prachtig gereedschap ter beschikking. Iedereen ontwikkelt zo zijn eigen stijl, dat resulteert in allerlei verschillend soorten werk. De tekening in het hout kan bijvoorbeeld de nadruk krijgen inclusief het gebruik maken van decoratieve "defecten". Dat kan ook storend zijn bij het laten uitkomen van de vorm waardoor juist hout met weinig tekening meer geschikt is. Meerdere houtsoorten kunnen gecombineerd worden tot een harmonieus samengesteld geheel. Dat kan resulteren in een soort mozaïek dat we gesegmenteerd werk noemen. Ook wordt het werkstuk nadat het van de draaibank komt soms na-bewerkt. Op de expositie 'Kunst uit Eigen Provincie' vindt men werk van verschillende leden van onze vereniging, die voorbeelden zijn van verschillende werkvormen. De werkstukken die daar worden getoond worden te koop aangeboden. Daarnaast wordt een draaibankje opgesteld, zodat wij kunnen laten zien hoe die werkstukken tot stand komen'.

Kunstenmaker
Biltse Anneke Gezel (62) is moeder, oma en kunstenmaker: 'Ik ben opgegroeid in een gezin waar het normaal was dat alles zelf gemaakt werd. Zo zijn mijn genen verweven met creëren, kijken en leren. Op 14-jarige leeftijd maakte ik kennis met een klei-kunstenaar, die mij zo inspireerde dat ik van mijn eerst verdiende salaris een pottenbakkersschijf kocht. Zo is schilderen, tekenen en boetseren mijn uitingsvorm geworden en gebleven. Anneke vertelt over één haar werken: V.l.n.r. Kasper Hamster, Jan Visser en Thijs Pons leggen de laatste hand aan éen kegelspel. odin. De beelden, afgebeeld in haar omslagdoek en in haar hand zijn te bezichtigen in het Rodinmuseum in Parijs. In haar tijd (eind 19de eeuw) was het niet aan vrouwen om kunstenaar te zijn. Zij kwam op een expositie uit protest naakt, er werd snel een doek om haar schouder gelegd. Om de schande te voorkomen, heeft haar moeder haar na de dood van haar vader, die haar overigens wel steunde in haar werk, in een krankzinnigengesticht ondergebracht. In dat gesticht verbleef zij 30 jaar; zij is daar ook overleden. Een neef en nicht, die na haar dood pas van haar bestaan hoorden, hebben haar werk en naam in ere hersteld'.

Koffieroerhoutjes
De 83-jarige debutant Dick de Boer begon zes jaar geleden met iets nieuws: mozaïekschilderijen maken met behulp van uitsluitend koffieroerhoutjes. De Boer vertelt: 'De mozaïekkunst heeft altijd mijn belangstelling gehad. Gekleurde vlakjes binnen een rasterwerk van fijne lijntjes. Prachtig. De blokjes plak je op een houten paneeltje en als alles klaar is verf je alles met een dikke kwast in een grondkleur. En dan alle blokjes een voor een met een fijn penseeltje beschilderen. Een tijdrovend werkje want een beetje schilderij bevat al gauw tweeduizend blokjes.' Een van de schilderijen hangt in het Mondriaanhuis in Amersfoort. Na een forse facelift werd het huis weer geopend met een tentoonstelling die allerlei voorwerpen en prullaria bedrukt of beschilderd in de kenmerkende stijl van Mondriaan bevatte. Daaronder de Mondriaan van koffiehoutjes die Dick van zolder haalde. Het schilderij hangt er nog; naast een Mondriaan van papieren roosjes en omringd door serviezen, telefoonkaarten en pannenlappen in Mondriaanstijl. Zelfs een toiletbril en een lingeriesetje in Mondriaankleuren ontbreken niet.