Aanzoek na een zeiltocht op het Hollands Diep

door Guus Geebel

Dinsdag 7 november was het zestig jaar geleden dat Wim Gerritsen en Margriet Mous in Wehe-Den Hoorn in de provincie Groningen elkaar het jawoord gaven. Margriet was 23 en Wim 28 jaar toen ze trouwden. Locoburgemeester Hans Mieras kwam het diamanten bruidspaar thuis feliciteren.

Wim Gerritsen groeide op in Arnhem in een gezin met zes kinderen. In de tijd van de Slag om Arnhem in 1944 moest het gezin evacueren. Twee oudere broers waren al ondergedoken. 'Mijn vader wilde zo snel mogelijk de IJssel over, maar niet via een brug. We fietsten in drie dagen naar Groningen. Mijn oom was pastoor in Wehe-Den Hoorn en we trokken bij hem in met de gedachte dat het niet lang zou duren. Het duurde negen maanden voordat we in juni 1945 terugkonden naar Arnhem.' De familie Mous woonde tegenover de pastorie en Margriet speelde vaak met de twee jongere broers van Wim. Die was vijftien en kwam regelmatig bij de familie Mous. 'Margriet was pas tien maar ik ken haar dus vanaf die tijd.' Wim kon niet naar school, maar hij las veel, knutselde vaak en deed allerlei klusjes. Op verzoek van haar moeder timmerde hij een winkeltje als sinterklaascadeautje voor Margriet. Toen de geallieerden in mei 1945 aantocht waren ging Wim op de kerktoren kijken of ze er al aankwamen. 'Toen ze met open auto's en tanks het dorp binnenreden en mij op de toren zagen gingen alle mitrailleurs omhoog. Mijn moeder schreeuwde van beneden je moet zwaaien en dat deed ik dus, want ze zouden kunnen denken dat ik een Duitser was.'

Studeren en werken
Na de oorlog ging Margriet in Leiden studeren voor lerares huishoudkunde. Ze was nadat ze haar diploma had behaald enkele jaren lerares in Joure. Wim deed in Arnhem de HTS werktuigbouwkunde. Wim en Margriet kwamen elkaar weer tegen toen ze allebei op bezoek waren in Wehe-Den Hoorn en er ontstond verkering. In de weekenden kwamen ze bij elkaar. De familie Gerritsen was intussen naar Zevenbergen verhuisd en Wim werkte daar ook. Na een onstuimige zeiltocht op het Hollands Diep die ze samen maakten vroeg Wim hoe ze het in zijn gezin vond en of ze tot de familie wilde gaan behoren. Toen dat bevestigd werd vroeg hij Margriet ten huwelijk.

Woning
'In Zevenbergen heerste grote woningnood en omdat we wilden trouwen zei ik tegen mijn baas dat ik ging solliciteren om een huis te kunnen krijgen. Hij zorgde ervoor dat we een grote eengezinswoning kregen waar we vijf jaar hebben gewoond.' Drie van de vier kinderen zijn daar geboren.' Wim Gerritsen kreeg in 1963 een baan bij een ingenieursbureau in De Bilt dat zich bezig hield met de bouw van veevoederfabrieken. Het gezin verhuisde toen naar de huidige woning in Bilthoven. Daar werd het vierde kind geboren. Er zijn acht kleinkinderen. Wim heeft daarna ook nog vijf jaar bij Stork in Utrecht gewerkt. Vervolgens werd hij directeur van een op te richten ingenieursbureau dat kantoor hield in de pastorie van de OLV kerk in Bilthoven. Toen er een nieuwe pastoor kwam verhuisde het kantoor naar een ruimte boven de Rabobank in Maartensdijk.

Feest
Margriet Gerritsen was jarenlang actief in het parochiewerk van de OLV kerk en zong in het koor. Ze zijn allebei nog steeds creatief bezig. Margriet schildert en schrijft verhalen en gedichten. Wim schrijft ook en is bezig zijn levensverhaal op te tekenen. Verder houdt hij van tekenen, schilderen en knutselen. Ook dingen repareren vindt hij leuk om te doen. Het technische zit in de familie. Het echtpaar geniet heel erg van hun woning en de omgeving. Ze zijn allebei heel handig en hebben allerlei verbeteringen aan hun huis zelf uitgevoerd. Het huwelijksjubileum vierden ze op zaterdag 11 november thuis met de hele familie.