Van Dijckschool viert honderdjarig bestaan

door Walter Eijndhoven

Vanwege haar honderdjarig bestaan is er van alles te doen op en rond de Van Dijckschool in Bilthoven. De aftrap van dit jubileum vond reeds plaats op woensdag 22 maart. Deze maand eindigt het lustrum met tal van activiteiten in het kader van het thema 'Van Dijcks Gouden eeuw'.

De hele week staat in het teken van creatieve workshops, sporten, gastcolleges door oud-leerlingen en muziek. De laatste week van het lustrumfeest begon zaterdag 7 oktober met een reünie voor oud-leerlingen en -leerkachten, maar ook voor anderen die de Van Dijckschool een warm hart toedragen.

Badge
Het was een leuk en gezellig weerzien van alle meer dan 450 oud-leerlingen en -leerkrachten die elkaar, na zoveel jaar weer ontmoetten tijdens de reünie. Sommigen zagen elkaar pas weer terug na vijftig jaar of langer. Daarom droeg iedereen een badge met haar of zijn naam erop. 'Wie ben jij dan? Ooohh, ik had jou helemaal niet herkend, wat ben jij oud en grijs geworden' zeg, waren veelgehoorde gespreksopeningen. Oud-leerling Daniël Boissevain rustte even uit van alle gesprekken, maar wilde graag iets vertellen over zijn tijd op school en zijn verdere leven. 'Ik heb in de jaren 1945/ 1946 hier op school gezeten', zo begint hij zijn verhaal. 'Toentertijd woonde ik in Den Dolder, op het landgoed waar nu Golfclub De Lage Vuursche ligt. Elke dag fietste ik heen en weer vanuit Den Dolder. Weet je, in die tijd kreeg iedereen nog een oude fiets, met van die pedalen met houtblokken erop. Omdat je natuurlijk nog in de groei was, werd elke keer een stuk hout van de pedalen verwijderd, zodat je langer met je fiets kon doen'. Net als de meesten op school, had ook Boissevain het erg naar zijn zin. Boissevain: 'In die tijd was ik stapelverliefd op Hanneke Kuilman, uit mijn klas. Helaas was zij dat niet op mij. Wij hebben het er vanmiddag nog samen over gehad en er hard om gelachen. Na mijn schooltijd op de Van Dijckschool ging ik naar de HBS, maar omdat ik niet van leren hield en maar wat aanrommelde, werd ik van school geschopt. Dus terug naar de MULO, maar ook hier hield ik het niet lang uit en werd ik ook hier weggestuurd. Uiteindelijk, op de derde school behaalde ik mijn MULO-diploma'. Na de middelbare school ging Boissevain  bij de mariniers en belandde in Nieuw-Guinea. Na zijn diensttijd te hebben uitgediend ging Boissevain naar een private Hotelschool in Lausanne in Zwitserland. 'Nu ik erover nadenk, heb ik eigenlijk heel wat gedaan in mijn leven. Niet alleen de hotelschool in Lausanne, maar ik heb ook nog een kippenfarm opgericht in Ghana en ben daarna nog tien jaar piloot geweest voor de KLM. In 1990 kwam ik terug in Nederland. Omdat ik in het buitenland woonde, krijg ik minder AOW, daarom werk ik nu nog steeds, op mijn 77e, om iets bij te verdienen. Daar doe ik leuke dingen van. Iedereen kan mij nog altijd inhuren als schilder. Ik werk, ook op zaterdag, van 10.00 uur tot 15.00 uur. Dat dan weer wel'.

Meester Koedam
Ook Anita Borger die van 1938 tot 1943 op de Van Dijckschool zat, vond het leuk de meesten van haar klasgenoten weer te zien. 'Het was echt een leuke school, ik heb hier vooral goed leren rekenen. Alleen de Bergmannen heb ik niet gezien. Eén van hen schijnt te zijn overleden, hoorde ik vanmiddag, jammer', vertelt Borger. Via de Van Everdingenschool en de Theresiaschool is oud-leerling Bernard van Dorp uiteindelijk in 1947 op de Van Dijckschool beland. 'God, wat hebben wij in die tijd een lol gehad op school zeg', vertelt Van Dorp lachend. Ik weet nog dat Dieter van Schagen, een klasgenootje van mij, één van de leerkrachten liet struikelen'. 'Ja, dat klopt. Ik heb er, na al die jaren, nog plezier van', vult Van Schagen aan. 'Meester Koedam was altijd erg streng. Omdat hij aardrijkskunde gaf, moesten wij alle plaatsen op Java uit ons hoofd leren. En in die tijd had ik daar helemaal geen zin in. Koedam pakte mij bij de oren en ik moest mee van hem. Toen zette ik mijn voet voor zijn been en smakte hij met zijn gelaat op de grond. Het was doodstil in de klas. Nog steeds heb ik daar lol om'. Bernard van Dorp kan zich het voorval nog goed herinneren. Oud-leerlingen Leon Lankamp en Petra en Sasha van Hoorn, uit het jaar 1962/ 1963 ontmoetten elkaar na jaren ook weer in één van de klassen op school. Oude verhalen, onder andere over ene Warretje, kwamen weer bovendrijven bij hen. Petra: 'Goh, wat is het hier veranderd, zeg. Ik liep vanmiddag met mijn zus (Sasha) op de Tollenslaan en in de buurt van het Heidepark, maar alles wat ik nog weet uit mijn jeugd, is verdwenen. Er zijn zoveel nieuwe huizen gebouwd, maar zo gaat dat nu eenmaal. Het is tenslotte al meer dan een halve eeuw geleden'.

Om het honderdjarig jubileum te vieren, vinden deze hele week nog diverse festiviteiten plaats, zoals de opening door burgemeester Potters, op maandagochtend, een creatieve dag, een schoolreisje naar de Efteling en op vrijdag een slotfeest op het schoolplein.