Neon-ensemble symfonisch in de Opstandingskerk
Algemeen Algemeen'De zangkunst is het tot hoogste hartstocht gebrachte spreken: muziek is de taal van de hartstocht.'
Deze woorden van de Duitse componist Richard Wagner werden al aan het begin van het concert van het Neon-ensemble, afgelopen zaterdag, in daden omgezet: met het spelen van de ouverture tot de opera Der Fliegende Holländer gaf dit grote symfonieorkest een overtuigend visitekaartje af. Een voorwaar niet zo makkelijk werk voor een amateurorkest, maar het werd op overtuigende wijze gespeeld, ook al was de Opstandingskerk eigenlijk akoestisch te klein voor zoveel geweld.
Het tromboneconcert van de Franse moderne componist Henri Tomasi viel muzikaal uiteraard volledig in het niet naast de gigantische muziek van Wagner, maar werd door Jörgen van Rijen, de schitterende solotrombonist van het Koninklijk Concertgebouworkest, tot de laatste noot aan toe voortreffelijk verdedigd. Aangename muziek, dat wel, maar niet meer dan een kruising van Poulenc en Stravinsky, dus water bij de wijn.
Een uitstekende en gepassioneerde vertolking van Fauré's suite Pelléas et Mélisande volgde, een ideaal stuk voor dit orkest, dat uit louter amateurs bestaat maar aan hartstocht en inzet niets te wensen over laat. De fluitsolo mag hier even speciaal genoemd worden, net als de cello's.
Besloten werd met een compositie van de Nederlandse componist Johan Wagenaar (1862 - 1941), weinig meer gespeeld, maar geheel ten onrechte: diens ouverture Cyrano de Bergerac is niet alleen een geweldig vitaal stuk, maar ook perfect om een concert als dit mee af te sluiten. Dat de achterneef van de componist in het orkest bleek mee te spelen was natuurlijk een aangename verrassing voor het enthousiaste publiek. (Peter Schlamilch)
