Verplichte kost voor politici en beleidsmakers
Algemeen Dat wil ik effe kwijt.....Donderdag 30 maart zag ik in de Woudkapel in Bilthoven de film: 'I Daniel Blake'. Een docudrama, dat de interactie tussen de sociale dienst in Groot-Brittannië en mensen die daar om hulp aankloppen indringend in beeld brengt. Aanvankelijk voelde ik ongeloof: dit kon toch niet waar zijn! Maar geleidelijk kreeg woede de overhand. Woede over de ongevoelige onmenselijke manier waarop de ambtenaren de hulpzoekende burgers behandelden. Woede op een systeem dat bewust zó is ingericht dat het mensen onmogelijk wordt maakt de hulp te krijgen die ze nodig hebben en waar ze recht op hebben.
De termen vernederen, rondschoppen en dooddrukken kwamen bij me op. Vergelijk dat eens met de empathische Nederlandse ambtenaar die decennia geleden in een Tv-documentaire twee bejaarde burgers, Bets en Van Deudekom, koppelt en helpt door het complexe sociale systeem te navigeren. Wat een verschil! Wat mij betreft zijn beide films verplichte kost voor politici, beleidsmakers en voor ambtenaren en medewerkers van sociale diensten (of hoe die afdeling tegenwoordig heet).
Frank Klok, Groenekan
