De voorstelling ‘Hoe mooi alles’ in een uitverkochte theaterzaal van het Lichtruim. (foto Emma Schlamilch)
De voorstelling ‘Hoe mooi alles’ in een uitverkochte theaterzaal van het Lichtruim. (foto Emma Schlamilch)

Het leven van Leo Vroman

Algemeen Kunst & Cultuur

Kom vanavond met verhalen, hoe de oorlog is verdwenen

en herhaal ze honderd malen, alle malen zal ik wenen.

Misschien wel de beroemdste regels van de dichter Leo Vroman (1915-2014), wiens bewogen leven werd verteld in de boeiende voorstelling 'Hoe mooi alles', afgelopen vrijdag gespeeld in een uitverkochte theaterzaal van het Lichtruim.

Verteld vanuit het perspectief van de oude, stervende dichter, gespeeld door Kees Hulst, werd begonnen met de jeugd van diens vrouw Tineke (Esther Scheldewacht), hun aarzelende ontmoeting in Utrecht, hun brute scheiding door de oorlog en Vromans internering in Indië, uitmondend in de uiteindelijke hereniging en huwelijk met Tineke in Amerika.

Een verhaal van niet-aflatende liefde en aanbidding, gehuld in de geuren en geluiden van het oude Indië, met schijnbaar moeiteloze overgangen tussen de verschillende episodes uit beider leven. De jonge Vroman, in zijn eerste echte omhelzing met zijn verloofde in New York transformeert zich op meesterlijke wijze tot de stervende dichter die kromgebogen een rustbed zoekt aan het eind van zijn leven: een magistrale scene in een sensitieve voorstelling.    (Peter Schlamilch)