Finn Schuitema uit Maartensdijk acteert in film

door Rob Klaassen

De achtjarige Finn Schuitema uit Maartensdijk speelt de rol van de jonge Tommie in de film 'Knielen op een bed violen' naar de gelijknamige roman van Jan Siebelink. Finn zit in groep 5 bij 'meester Anton' op de Martin Luther Kingschool in Maartensdijk.

Finn en zijn broer Sam (10 jaar) zijn ingeschreven bij een castingbureau. Hun naam, bekwaamheden, mogelijkheden en uiterlijk waren dus bekend. Een tijdje geleden werden Sam en Finn ook gevraagd om op auditie te komen voor de TV serie 'dokter Tinus'. Zij zijn toen niet uitgekozen.

Draaidagen
Finn heeft 7 draaidagen meegemaakt. De opnamen vonden plaats in België. Finn: 'Ik heb daar een storm meegemaakt, die het huis van het gezin verwoest. Alles werd om ver geblazen of ging de lucht in. Een enorme herrie en ravage. Ik vond het heel leuk om dat allemaal eens van zo dichtbij mee te maken. En ik was die dag ook nog eens ziek'. Moeder Sonja: 'Met die draaidagen alleen ben je er nog niet. Voorafgaand aan de draaidagen moeten kleren worden gepast, haren geknipt, naderhand teksten ingesproken etc. Dat kost tijd maar dat is erg leuk om allemaal mee te maken. Net als de filmpremière, dat was heel bijzonder'. Finn had een goede band met alle acteurs, maar met Noortje Herlaar , die zijn moeder speelt in de film, in het bijzonder. Zij hadden echt een klik. Finn vond het allemaal heel leuk om te doen. De film draait nu in de bioscopen en is gelukkig goed ontvangen.

Toneelervaring
Onze vraag of Finn op school al veel ervaring heeft opgedaan met toneel, voordrachten e.d. wordt ontkennend beantwoord. Finn: 'Op school wordt weinig aan toneel gedaan'. Sinds zijn rol in de film zit Finn op musical les waar hij naast acteren ook leert zingen en dansen. Met zijn klasgenoten van theaterschool Masquerade wordt in mei de musical 'Aladdin' opgevoerd in theater de Kom in Nieuwegein. 

Theater
Het begint erop te lijken, dat Finn aan het begin staat van een heuse carrière als acteur. Hij is vanaf 20 april wekelijks te zien in het toneelstuk 'Moeders en Zonen'. Dit stuk zal tot het eind van het jaar in diverse theaters in ons land te zien zijn. In het stuk spelen Paul de Leeuw, Anne Wil Blankers en Freek Bartels. Het stuk heeft op Broadway gestaan onder de titel 'Mothers ans Sons'. Het gaat over de ingewikkelde relaties en verwikkelingen, die er in een homofiele relatie spelen. Finn speelt, samen met 5 andere jonge acteurs, de rol van zoon. Dit komt omdat de arbeidsinspectie verbiedt, dat kinderen meer dan één avond per week op het toneel staan. Voor die ene rol van kind zijn dus 6 acteurs nodig. Er zijn volgens Finn wel enorme verschillen tussen een rol in een film en een rol op het toneel: 'Voor de toneelrol moet ik veel uit mijn hoofd leren. Ik moet vaak repeteren en ook veel reizen. Soms bv. naar Leeuwarden. Je moet ook niet vergeten dat het live is, je staat op toneel'.

School
Op de vraag of dit acteurswerk wel valt te combineren met school zegt Sonja: 'Finn is gelukkig een gemakkelijk lerende leerling. Hij kan tot nu toe het verzuim zonder schade missen. Nu hij in een toneelstuk staat, gaat hij onder de regeling kunstkinderen vallen. Deze regeling houdt in dat hij 24 dagen per jaar vrijstelling van school kan krijgen. Nogmaals: voor ons is essentieel dat Finn het leuk vindt en dat het goed is voor zijn ontwikkeling. Wij hoeven niet zo nodig, maar we zien dit als een verrijking van zijn leven. Maar nogmaals, heeft hij er geen zin meer in, dan is het over en uit'.

Hobby's
Heeft Finn naast al de film- en toneelactiviteiten spelen nog tijd voor andere hobby's? Finn: 'Ik heb wel getennist en op judo gezeten, maar dat doe ik nu niet meer. Ik zit nu op bootcamp, dansen, zingen en muziek spelen. Ik speelde eerst trompet maar nu speel ik saxofoon. Ik volg les en ik speel in het orkest 'Kunst en Genoegen' van Maartensdijk. Ook taarten bakken en knutselen vind ik leuk'. Sonja: 'Het kost het hele gezin wel wat inspanningen om alles te organiseren. Zoals rijden naar de repetities in het weekend en de voorstellingen duren tot laat op de avond. Maar we hebben het er graag voor over'. Sommige ouders reageren in de trant van 'daar heb je die ouders die zo nodig moeten' of 'krijgt hij daar vrij voor?'. Dat is wel een beetje Nederlands. In het buitenland reageren mensen veel enthousiaster als een kind de kans krijgt op jonge leeftijd dergelijke ervaringen op te doen. Nogmaals, we doen het voor Sam en Finn. Wij zien dat ze er veel plezier in hebben en veel van leren. Hoe dat in de toekomst verder zal gaan, is gewoon afwachten. We zien wel hoe het loopt…'.