Joris Hellevoort: 'Laat die dieren maar komen'

door Walter Eijndhoven

Joris Hellevoort is boswachter bij het Utrechts Landschap (UL) Joris heeft te kennen gegeven van tijd tot tijd bijdragen aan De Vierklank te willen leveren. Bij het grootste deel van de lezers zal hij nog niet bekend zijn; daarom gingen wij bij hem langs om te horen wie hij is en waar hij zich zoal mee bezighoudt.

Al sinds de lagere school is Joris Hellevoort geïnteresseerd in alles wat met de natuur te maken heeft. Vogels, zoogdieren, planten, alles vond hij leuk. 'Als 7-jarig kind las ik mijn eerste boek, 'Ondergang van de Wildernis'. Dat boek maakte grote indruk op mij en sindsdien ben ik altijd groot voorvechter van de natuur geweest', vertelt Hellevoort. Na zijn middelbare school zette hij zijn opleiding voort aan de Middelbare Bosbouwschool in Velp.

Dienst
Op zijn achttiende werd Hellevoort opgeroepen voor militaire dienst. 'Ik ben nooit in dienst geweest, maar deed vervangende dienstplicht, als stagiar bij het Utrechts Landschap. Na mijn stage ben ik hier nooit meer weggegaan, op twee jaar na. In die tijd heb ik een natuurvoedingswinkel gerund'. Maar het werk bij het Utrechts Landschap bleef toch trekken en Hellevoort keerde terug bij zijn voormalige werkgever. In 2008 werd hij boswachter, zijn droombaan. Hellevoort: 'De gebieden Beerschoten, Houdringe, Oostbroek en Sandwijk nam ik over van mijn collega Martijn Bergen. Toen wij bij de overdracht op Sandwijk rondliepen, zei hij tegen mij 'Dit hele gebied is nu van jou, Joris'. Die woorden zal ik nooit meer vergeten'.

Cultuur-historie
Hellevoort is niet een 'gewone' boswachter, maar Landgoed-boswachter, een nieuwe functie bij het Utrechts Landschap. 'Als landgoed-boswachter ben ik verantwoordelijk voor het beheer van de landgoederen die ik in mijn portefeuille heb. Dat betekent dat ik een jaarplan moet schrijven voor de landgoederen en verantwoordelijk ben voor de uitvoering daarvan. Veel burgers hebben nog altijd een romantisch beeld van de boswachter: de hele dag loopt hij in het bos rond in een groen pak, met een hoedje met veertje en een geweer om zijn schouder. Ik kan je verzekeren dat dit hedentendage niet meer het geval is. De helft van mijn tijd gaat op aan het schrijven van jaarplannen, meerjarenplannen, vergaderingen met aannemers, vrijwilligers begeleiden en nog veel meer. Wel probeer ik zo'n vijftig procent van mijn tijd in het veld te zijn'. Als boswachter heeft Hellevoort veel contacten met wandelaars en fietsers in zijn gebied en houdt hij zich bezig met ' tuinieren' , het landschap naar zijn hand zetten. 'Oostbroek is cultuur-historisch van groot belang voor Nederland en van jongsaf aan ben ik geïnteresseerd geweest in cultuur-historie en natuur. En dat valt allemaal samen in mijn functie als landgoed-boswachter', legt Hellevoort uit. 'Ik ben dan ook een tevreden mens'.

Beuken
Door de extreme droogte en hitte deze zomer, voelt Hellevoort zich extra verantwoordelijk voor de natuur in zijn gebied. 'Veel dieren en planten hebben het nu erg moelijk', legt de boswachter uit. 'Zoals je ziet is het gras op deze plek vergeeld en dood en is er geen leven meer te bespeuren, maar dankzij ons beleid zie je in het midden nog wat planten als margrietjes en diverse grassen staan, een walhalla voor vlinders, sprinkhanen en andere insecten en ik zeg altijd: ' alle beestjes helpen'. Voor de beuk is deze zomer echt een ramp en velen zullen deze zomer niet overleven. Hellevoort: 'Beuken zijn erg gevoelig voor hitte en droogte. Vooral de bomen die alleen staan hebben het erg moeilijk. Vanwege de droogte laten zij hun blad eerder vallen en schijnt de zon genadeloos op de gladde stam. Dat is rampzalig voor zo'n boom'.

Wensen
Een van de taken van de boswachter is behoud van de natuur in zijn gebied. Hellevoort: 'Behalve behoud, heb ik nog diverse wensen. Als Utrechts Landschap zijn wij al tien jaar bezig met het aanleggen van een lint van akkers, vanaf Landgoed Sandwijk tot voorbij Driebergen, met als doel kneu, patrijs en kwartel naar onze landgoederen te lokken. Verder ben ik erg trots op de terugkomst van raaf en boomvalk. Vooral op de raaf ben ik erg trots. Ik krijg gewoon kippevel als ik dat rauwe ' Krok-Krok' hoor van een langsvliegende raaf. In 1977 zijn zij weer in ons land geherintroduceerd en sindsdien gaat het steeds beter hen. Weet je trouwens dat Beerschoten een ringslangenhotspot is? Dit voorjaar werden in een broeihoop 220 eischalen gevonden. Daar zijn wij echt trots op. Natuurlijk zien wij hier ook weleens zeldzame vogels. Drie jaar geleden kreeg Oostbroek bezoek van een groep van 27 bijeneters, een vogelsoort uit Zuid-Europa. In no-time kwamen 3.000 vogelaars vanuit het hele land naar ons landgoed. Toen deze groep vogels verdertrok, waren de vogelaars ook weer snel verdwenen'.

Ook voor de toekomst van zijn gebied heeft Hellevoort nog een wensenlijstje: wild zwijn, edelhert, wisent en wolf. Hellevoort: 'Dat zou toch super zijn? Laat die dieren maar snel komen'.