Over koningsdag op 't bankje

Het is best lekker weer en er zijn al best veel mensen op de been op deze lenteochtend. Een wat ouder echtpaar komt rustig aanwandelen en de man en vrouw lijken geen haast te hebben. 'Zo, laten we u eens gezelschap komen houden', zegt de man als ze ter hoogte van het bankje zijn. Ik groet ze vriendelijk en hoor al meteen dat ze inderdaad als het weer het toelaat graag een wandeling maken. Ze blijken dit jaar vijftig jaar getrouwd te zijn. 'Ja we trouwden in mei, vlak nadat Willem-Alexander werd geboren', zegt de vrouw. 'Die geboorte van de Koning lijkt nog maar kort geleden, maar het voelt alsof ik al honderd jaar met jou getrouwd ben', zegt de man lachend. Ze kent de humor van haar man en lacht rustig mee. 'Toen ik vijftig werd hadden ze overal in de buurt op bomen een foto  geplakt met felgekleurde ballonnen eromheen. Max 50 stond erop en als het nou een mooie foto geweest was, maar het was ook nog een slechte fotokopie. Ik zag er in ieder geval ouder op uit dan ik nu ben', zegt hij glimlachend. 'Hoewel ik er niets aan kon doen, want de kinderen hadden het gedaan, kreeg ik wel commentaar van verschillende kanten. Zo van, waarom moeten jullie zo nodig verkondigen dat je een privéfeestje hebt. Dat is toch geen gezicht op die mooie bomen. Gelukkig werden ze een dag later weer weggehaald.' De vrouw vond het toch wel leuk. Vooral de Abraham in de tuin. Toen ze twee jaar later zelf vijftig werd stond er een grote Sara voor de deur en daar was ze niet echt blij mee. 'Gelukkig hadden ze toen wel een betere foto opgehangen.' Ze vertelt dat ze bij haar zus Loes in de buurt ook allemaal foto's met Loes 50 opgehangen hadden. 'Een grapjas heeft toen van de 5 een 6 gemaakt en toen stond er dus Loes 60. Ze kon er gelukkig wel om lachen.' Ze is wel benieuwd of ze voor de Koning ook een Abraham in de paleistuin gaan zetten. 'Een Abraham met een kroon lijkt me wel een mooi gezicht. Ik zie Máxima er wel voor aan dat te gaan doen. Over vier jaar is ze zelf aan de beurt. We gingen vroeger met de kinderen wel eens naar het defilé in Soestdijk toen de prinsen nog klein waren. Willem-Alexander deed toen nog wel eens vervelend tegen de fotografen. Ze vindt Koningsdag nu ook wel leuk, maar om naar Tilburg te gaan ziet ze niet zitten. 'Het is ook niet gemakkelijk om er dichtbij te komen met al die veiligheidsmaatregelen die kennelijk nodig zijn.' Toen Koningin Beatrix in Utrecht was op 30 april is ze wel gaan kijken. Het jaar weet ze niet meer precies. 'Maar we konden er toen wel heel dicht bijkomen. We hangen wel de vlag uit want dat vind ik er wel bijhoren. Natuurlijk kijk ik wel met een paar buurvrouwen naar de televisie met een oranjebittertje en oranje tompouces. Max gaat eerst met de kleinkinderen naar de vrijmarkt. Daarna gaan ze kijken waar er spelletjes zijn want er is weer van alles te doen voor kinderen. Het is te hopen dat het weer een beetje meewerkt.' De man hoort het allemaal zwijgend aan. Hij vertelt dat hij jarenlang actief geweest is bij het organiseren van de Oranjefeesten, maar dat doet hij niet meer. 'De dokter zei dat ik wat rustiger aan moest doen en dat doe ik dan maar. Kom Willy, we gaan weer een stukje lopen.' Opgewekt vervolgen ze hun weg.

Maerten