Het gelegenheidsstrijksextet in een volgepakte Woudkapel.
Het gelegenheidsstrijksextet in een volgepakte Woudkapel.

Woudensemble speelt strijksextetten in de Woudkapel

Algemeen Muziek

Op zijn sterfbed, in 1949, sprak de grote componist Richard Strauss tegen zijn schoondochter Alice: 'Grappig... sterven is precies zoals ik het heb gecomponeerd in Tod und Verklärung...'

Daar waar Tod und Verklärung één van de publiekslievelingen is geworden, is het sextet uit Strauss' opera Capriccio een onbekende parel in het prachtige programma dat afgelopen vrijdagavond in een volgepakte Woudkapel te horen was, als altijd gloedvol vertolkt door het Bilthovense Woudensemble. Voor de gelegenheid was het gezelschap uitgebreid tot strijksextet, hetgeen de toch al volle en rijke klank waar het Woudensemble patent op lijkt te hebben, versterkte tot bijna orkestrale dimensies.

Naast de genoemde Strauss stonden werken van Frank Martin en Alexander Borodin op het programma, over welke laatste, die tevens wetenschapper was, Tsjaikovski ooit zei: 'Borodin is een prima scheikundige, maar hij kan nog geen fatsoenlijke maat schrijven zonder de hulp van zijn leermeester Rimsky-Korsakov'. Kritiek, die niet opgaat voor het uitstekend gespeelde strijksextet in d, waarvan overigens 2 delen zoekgeraakt zijn: een prachtig stuk waar het publiek zichtbaar van genoot.

(Peter Schlamilch)