Bettina Brouwer aan het werk in haar atelier.
Bettina Brouwer aan het werk in haar atelier.

Jaren durende strijd voor uitkering zwangerschapsverlof

Algemeen Algemeen

door Walter Eijndhoven

Het gevecht tegen de verzekeringsmaatschappijen duurt nu al meer dan elf jaar. De ene juridische procedure volgt de andere op en nog steeds is de strijd, niet gestreden. Ondanks alle tegenslagen geeft Bettina Brouwer uit De Bilt niet op. Haar rechtvaardigheidsgevoel zegt gewoon door te gaan voor die uitkering, tot de laatste snik.

'Het is gewoon niet eerlijk'. Zo begint Bettina Brouwer, eigenaresse van Mode Atelier Bettina uit De Bilt. Zij vervolgt haar verhaal: 'Nadat ik was bevallen van mijn eerste kind, kon ik gewoon aanspraak maken op een uitkering'. Maar na de bevalling van haar tweede kind, in 2005, gold opeens een heel andere regeling. Om aanspraak te maken op een zwangerschapsuitkering, moest de ondernemer een speciale verzekering afsluiten. Brouwer: 'Die verzekering had ik ook afgesloten, maar in de voorwaarden stond dat ik in de eerste twee jaren niet zwanger mocht worden. Nou, ik had inmiddels zo te smaak te maken, dat ik graag een tweede kind wilde. En binnen twee jaar was ik opnieuw zwanger, maar had ik geen recht op betaald zwangerschapsverlof'.

Manco
Volgens Brouwers advocaat Irene van Hest van FNV Zelfstandigen kwam deze regelgeving door een manco in de wetgeving destijds. De staat liet zwangere zelfstandigen aan hun lot over en zij moesten maar aankloppen bij particuliere verzekeraars. In de vier jaar die volgden, kreeg de politiek heel wat klachten van zzp'ers over zich heen. Mede dankzij de FNV werd uiteindelijk alles teruggedraaid en kregen zowel werknemers als ondernemers weer recht op betaald zwangerschapsverlof.

Verenigde Naties
Toch was het leed nog lang niet geleden voor Brouwer. Zij vertelt: 'Door de toenmalige wetgeving zou ik inderdaad geen recht hebben op betaald zwangerschapsverlof, maar een verdrag van de Verenigde Naties stak daar een stokje voor. Volgens dit verdrag zouden vrouwen, ook tussen 2004 en 2008 gewoon hun rechten behouden op zwangerschapsverlof. Met deze wetenschap startte ik, samen met vijf andere gedupeerden en met hulp van FNV Zelfstandigen, diverse rechtszaken'. Helaas waren de rechters het niet eens met dit verdrag van de Verenigde Naties en zelfs de Hoge Raad verwees het verzoek van Brouwer en collega's naar de prullenbak.Ten einde raad stapten de ondernemers naar het VN-comité. En ja hoor, daar kregen zij hun gelijk. Brouwer: 'Nu denk je zeker "eind goed, al goed?". Mis! Nadat wij de uitspraak van het VN-comité op zak hadden, gingen wij naar minister Asscher van Sociale Zaken. Hij vond het allemaal erg vervelend voor ons, maar wilde niets doen'.

Hoger beroep
Nu, na elf jaar sleept de hele zaak nog altijd voor Brouwer en haar vijf collega's. Tot woensdag 28 september jongstleden. Die bewuste dag kreeg zij een brief van de rechtbank in Utrecht. Brouwer zou alsnog, met terugwerkende kracht, 4.000 euro ontvangen. Brouwer: 'Ik word er niet bepaald rijk van, maar voor mij is het een principe kwestie geworden. Eindelijk, na elf jaar krijg ik, waar ik recht op heb'. Echter, de toekomst had nog iets extra's voor haar in petto. Nog diezelfde week kreeg Brouwer een schrijven van UWV: zij gaan in hoger beroep tegen de uitspraak van de Utrechtse rechtbank. Brouwer:'Het zal toch niet weer opnieuw beginnen?'